این بدین خاطر است که عید بر اساس تقویم قمری است. معمولا در روزی بین اواسط ژانویه و اواسط فوریه واقع میشود. در سال ۲۰۲۲، سال نو چینی در روز ۱ فوریه واقع شده است.
عید پس از فصل خورشیدیِ «آغاز بهار» (لی-چون) واقع میشود و نیز عیدی است در فصل بهار. به همین خاطر این نام را بر آن نهاده اند.
در چین، هر چرخهی قمری ۶۰ سال دارد و ۱۲ سال به عنوان چرخهی کوچک قلمداد میشود. به هر کدام از آن ۱۲ سال یک علامت حیوان اختصاص داده شده است: موش، گاو، ببر، خرگوش، مار، اسب، گوسفند، میمون، خروس، سگ و خوک. ۲۰۲۲ سال ببر است و ۲۰۲۳ سال خرگوش.
نقطهی اوج کل عید شب سال نو چینی است و اولین روز سال نو قمری. روز پانزدهم جشنواره فانوسها نام دارد که پایان بخش جشن هاست.
نه تنها مردم چین، بلکه مردم هنگ کنگ، تایوان، ویتنام، سنگاپور و چینیهای سرتاسر جهان آن را جشن میگیرند.
بیشتر کارمندان بین ۷ تا ۱۲ روز تعطیل هستند و دانش آموزان یک ماه تعطیلی زمستانی دارند. مردم هر کجا که باشند تمام تلاش شان را میکنند تا نزد خانواده شان باشند. بعضی خانوادهها نیز در طول این تعطیلات به سفر میروند.
شام تجدید دیدار در شب سال نو چینی ضیافتی بزرگ برای گرامیداشت سال گذشته است. این مهمترین زمان برای با خانواده بودن است. بعد از شام، خانوادهها دور هم ضیافت سال نو CCTV را در تلویزیون تماشا میکنند. در این برنامه اجراهای مختلفی برای تمام سنین به نمایش گذاشته میشود.
آتش بازی بخشی جدایی ناپذیر از این جشن و وظیفه اش جذابتر کردن عید بهار است. همهی خانوادهها برای جشن گرفتن عید ترقه در میکنند. بزرگترین نمایش آتش بازی در شب سال نو قمری صورت میپذیرد.
خانهها با فانوسها و ریسههای قرمز تزئین میشوند. خیابانهای شهر نیز همین طور و حتی خیلی از مردم لباسهای قرمز میپوشند. این بدین خاطر است که رنگ قرمز در فرهنگ چینی نماد شادی، ثروت و رفاه است و میتواند ارواح خبیثه را دور کرده و باعث خوش اقبالی شود.
این جمله در چین همانند جمله «کریسمس مبارک» غربیها در روز کریسمس است و مردم برای تبریک سال نو از آن بیش از هر جملهی دیگری استفاده میکنند.